Skuteczna ochrona przed wyładowaniami atmosferycznymi możliwa jest wyłącznie przy zastosowaniu profesjonalnie zaprojektowanego systemu odgromowego. Projekt instalacji odgromowej powinien uwzględniać specyfikę obiektu, jego przeznaczenie, kształt oraz potencjalne punkty uderzenia piorunów. Jakie są metody projektowania instalacji odgromowej i którą z nich najlepiej wybrać w konkretnym przypadku?
Spis treści:
Jedną z najczęściej stosowanych metod projektowania instalacji odgromowej jest metoda toczącej się kuli. Opiera się ona na symulacji toczenia się wirtualnej kuli o określonym promieniu po chronionym obiekcie. Promień kuli dobiera się zgodnie z klasą ochrony odgromowej (LPS), gdzie:
dla klasy I wynosi 20 m,
dla klasy II - 30 m,
dla klasy III - 45 m,
dla klasy IV - 60 m.
Zasada działania tej metody jest prosta: zwody odgromowe są rozmieszczane tak, aby kula przetaczana po powierzchni budynku stykała się jedynie z przewodami instalacji, nie mając kontaktu z żadnym innym elementem konstrukcji. Im mniejszy jest promień stosowanej kuli, tym wyższy poziom ochrony, co oznacza jednocześnie gęstsze rozmieszczenie zwodów.
Metoda kąta ochronnego stosowana jest zazwyczaj do projektowania instalacji odgromowej dla mniejszych obiektów, takich jak domy jednorodzinne, proste budynki przemysłowe, zbiorniki czy urządzenia wolnostojące. Polega na określeniu wirtualnego stożka ochronnego, którego wierzchołek znajduje się na osi zwodu, a podstawa określana jest poprzez kąt ochronny α, zależny od klasy ochrony oraz wysokości zwodu względem chronionej powierzchni.
Wartość kąta ochronnego α (połowa kąta wierzchołkowego stożka) jest precyzyjnie określona w normie PN-EN 62305-3:2012 i wynosi zwykle od 20° do 45°, w zależności od klasy ochrony. Metoda ta jest prosta w użyciu i doskonale sprawdza się w praktyce projektowej dla standardowych rozwiązań budowlanych.
Metoda oczkowa, znana także jako metoda siatkowa, polega na utworzeniu regularnej sieci zwodów poziomych na powierzchni chronionego obiektu. Jest szczególnie przydatna w przypadku dużych, płaskich powierzchni, np. dachów hal produkcyjnych, magazynowych czy obiektów przemysłowych. Zwody łączone są w siatkę o określonych wymiarach oczek, które zależą od klasy ochrony odgromowej:
dla klasy I oczka mają rozmiar 5 × 5 m,
dla klasy II - 10 × 10 m,
dla klasy III - 15 × 15 m,
dla klasy IV - 20 × 20 m.
Kluczowe w metodzie siatkowej jest to, aby wszystkie elementy konstrukcyjne znajdowały się wewnątrz siatki, co gwarantuje skuteczne przejęcie i odprowadzenie prądu piorunowego do ziemi. Metoda ta zapewnia równomierne pokrycie całej chronionej powierzchni.
Wybór konkretnej metody projektowania instalacji odgromowej zależy przede wszystkim od specyfiki chronionego obiektu, jego rozmiaru, kształtu oraz wymaganej klasy ochrony odgromowej. W przypadku niewielkich obiektów mieszkalnych zazwyczaj stosuje się metodę kąta ochronnego. Dla obiektów przemysłowych i dużych powierzchni warto rozważyć metodę siatkową. Z kolei metoda toczącej się kuli jest uniwersalna i może być stosowana praktycznie dla każdego rodzaju obiektu, szczególnie jeśli wymagana jest wysoka precyzja ochrony.
Bez względu na wybraną metodę, najważniejszym czynnikiem skuteczności instalacji odgromowej jest użycie profesjonalnych komponentów wysokiej jakości. Systemy odgromowe to szeroki wybór niezawodnych elementów oraz kompleksowych rozwiązań dostosowanych do Twoich potrzeb. Dzięki rzetelnej analizie, dobrze dobranej metodzie projektowania oraz zastosowaniu solidnych komponentów, Twoja instalacja odgromowa będzie skuteczna przez wiele lat.